Rob Agerbeek▶
Art Blakey wilde met me door, maar ik had vrouw en kinderen
Deel deze video op de huidige startpositie op social media.

Facebook Twitter Google+

Biografie

Robbert Arris Jules Agerbeek (Batavia, thans Jakarta, 28 september 1937 - Den Haag 5-juli 2023) is op één pianoles van zijn moeder na volledig autodidact. Hij leert zichzelf pianospelen (aanvankelijk uitsluitend op de zwarte toetsen) door naar grammofoonplaten te luisteren. De eerste jaren is hij in de ban van boogiewoogie, maar hij breidt – voornamelijk in de praktijk in jazzclubs – zijn gebied uit met bebop, hardbop en dixieland. Hij is tot 1965 fulltime pianist en deelt dan de jazz tot 1997 met een kantoorbaan. Daarna wijdt hij zich weer volledig aan de jazz. Hij begeleidt meer dan honderd buitenlandse c.q. Amerikaanse, nu soms legendarische jazzmusici in Europa en de VS. Hij wordt ook door musici als Rob Hoeke, André Valkering en Eeco Rijken Rapp gevraagd als particulier docent.

1937 - 1954

Zijn vader is werktuigkundige bij de Koninklijke Paketvaart Maatschappij in Nederlands-Indië; moeder is klassiek pianolerares met praktijk aan huis. Zij geeft Rob als hij tien jaar is, zijn eerste en enige pianoles, waarna zij haar onderricht staakt met de woorden dat hij nooit zal leren pianospelen. Rob Agerbeek gaat naar de mulo en wil onderwijzer worden.

1954 - 1956

Het gezin Agerbeek verhuist naar Nederland en vestigt zich te Voorburg, waar Rob Agerbeek via een neef boogiewoogieplaten van Albert Ammons, Pete Johnson en Meade Lux Lewis hoort, en kennismaakt met pianist Hein van der Gaag. Hij leert zo snel dat hij na een jaar een kwartet formeert met drummer Gerry Teekens, bassist Koos Montfoort en gitarist Han ter Keurs. De laatste wordt al spoedig vervangen door Koos van der Hoeven. Het Rob Agerbeek-kwartet wint, samen met het oudestijlorkest The Lion Hill Jazzmen onder leiding van Karel Fray, de gedeelde eerste prijs in de AVRO Jazzcompetitie. De prijs bestaat uit een tegeltje en een optreden voor de AVRO-radio.

1958

Het kwartet Rob Agerbeek met Gerry Teekens, bassist Jan Fens en gitarist Wim Hoogsteder wint op 14 juni het Haags Jazzconcours, dat door de Lyceïsten Bond Grotius is georganiseerd. Op 5 juli wint het kwartet, dan met bassist Henk Bosch van Drakestein (Hank Wood), ook het Nationaal Jazzconcours. Agerbeek debuteert er als componist met de song Goofy. Hij breekt zijn onderwijzersopleiding af om met onder anderen de Haagse schilder Ardy Struwer door Zweden te gaan zwerven.

1959

Agerbeek beëindigt zijn zwerftocht in Stockholm, waar hij overdag borden wast in een restaurant en 's avonds in een jazzclub probeert te spelen. Hij mag onder meer baritonsaxofonist Lars Gullin begeleiden en speelt samen met de Amerikaanse bassist Jimmy Woode.

1960 - 1961

Orkestleider Gert Höll biedt Agerbeek telefonisch een baan aan in zijn Peggy Miller Band. De naar Hölls echtgenote genoemde band speelt jazz- en dansmuziek in Frankrijk voor Amerikaanse militairen.

1962 - 1964

Ex-Ellington-trompettist Nelson Williams woont tijdelijk in Voorburg en laat zich een aantal keren begeleiden door Agerbeek, drummer Ruud Pronk en bassist Dick van der Capellen. Bassist Jacques Schols vraagt of Agerbeek in The Diamond Five de opvolger wil worden van pianist Cees Slinger, die een fulltime kantoorbaan bij de Hoogovens krijgt. Rob Agerbeek raakt er bevriend met tenorsaxofonist Harry Verbeke, met wie hij ruim vijftien jaar later LP's gaat maken. Doordat hij zoveel bebop speelt, treedt hij in deze periode incidenteel op met zijn boogiewoogiekwartet.

1965

De in Amsterdam wonende saxofonist Don Byas formeert een kwartet met Rob Agerbeek, drummer Leo de Ruiter en bassist Tony van Hall. In hetzelfde jaar trouwt Agerbeek. Hij neemt, vanwege de grotere maatschappelijke zekerheid, een kantoorbaan en kiest daarmee tot zijn pensioen in 1997 voor een druk dubbelleven als kantoorbediende én jazzpianist met veel buitenlandse concerten.

1966 - 1975

Agerbeek leidt zijn eigen kwartet en kwintet en begeleidt met zijn trio befaamde Amerikaanse musici zoals de saxofonisten Ben Webster, Hank Mobley, Dexter Gordon, George Coleman, Johnny Griffin en Gene Ammons. Met Gordon maakt hij met zijn trio, waarin bassist Henk Haverhoek en drummer Eric Ineke, in 1972 de in de Haagse Jazz Club opgenomen dubbel-LP All Souls. Voor het label CBS maakt Rob Agerbeek enkele boogiewoogieplaten. Incidenteel speelt hij ook mee met The Swing Society van Jan Pieters. In the Dutch Swing College Band debuteert hij als invaller-pianist. Hij formeert een trio met bassist Harry Emmery en drummer Ben Schröder, dat jarenlang onverbrekelijk is.

1976

Drummer Art Blakey inviteert Rob Agerbeek vanwege diens Horace Silver-achtige stijl voor de tiendaagse Europese tournee van zijn Jazz Messengers, omdat pianist Mickey Tucker door de Engelse douane wegens drugsbezit is aangehouden. Na de tournee wil Blakey dat Agerbeek in de band blijft en meegaat naar Amerika. Agerbeeks kantoorbaan verhindert dat echter. Organisator Paul Acket van het North Sea Jazz Festival kiest Agerbeek vanaf de eerste editie van zijn festival als begeleider van Amerikaanse muzikanten zoals Frank Foster, Cecil Payne, Clark Terry, Al Grey, Eddy 'Cleanhead' Vinson, Wynton Marsalis en Roy Hargrove.

1977 - 1981

Trompettist Bert de Kort richt opnieuw The Dixieland Pipers op, die na het vertrek van leider Eric Krans in 1963 waren opgeheven. Klarinettist Jan Morks, trombonist Dick Sleeman, drummer Nanning van der Hoop, bassist Alfred Smidt en pianist Rob Agerbeek zijn de overige bandleden.

1986 - 1989

Het Rob Agerbeek Trio, met bassist Harry Emmery en drummer-vibrafonist Frits Landesbergen, begeleidt onder meer zangeres Ann Burton.

1991 - 1992

Zijn internationale faam als boogiewoogiepianist blijkt als Agerbeek een uitnodiging krijgt voor het festival Les Nuits de Jazz et Boogie in Parijs, waar hij jaarlijks een vaste gast wordt. Hij werkt geregeld met de zangeres Daisy (Bell) Oosterhuis, en begeleidt incidenteel Greetje Kauffeld, Rita Reys en Elaine Delmar.

1996 - 1999

Rob Agerbeek maakt met de boogiepianisten Rob Hoeke en Jaap Dekker drie keer een schouwburgtournee met The Grand Piano Boogie Train. Het idee is geboren bij de regionale radio, waar samensteller Fred Racké in het programma Jazz op West Agerbeek koppelt aan de boogiepianisten Hein van der Gaag en André Valkering.

1999 - 2004

Als pianist Fred Murray bij The Dutch Swing College Band vertrekt, neemt Rob Agerbeek diens plaats in. Hij blijft tot najaar 2004 aan deze formatie verbonden.

2006

Rob Agerbeek viert zijn vijftigjarig muzikantenjubileum met een tournee, vergezeld door zijn langjarige triogenoten bassist Harry Emmery en drummer Ben Schröder. Het jonge Nederlandse label Blue Jack Jazz Records zet het jubileum luister bij met de CD-heruitgave van Agerbeeks LP Homerun uit 1971, en met een nieuwe studio-opname met de Amerikaanse trompettist John Marshall.

2007 - 2016

Het Rob Agerbeek-trio, met bassist Alex Milo in plaats van Harry Emmery, en drummer Ben Schröder treedt op in jazzclubs en op festivals en begeleidt musici zoals de tenorsaxofonisten Ferdinand Povel, David Lukacs, Fred Korsman en Sjoerd Dijkhuizen, en zangeres Daisy Oosterhuis.

2017

Na afloop van een optreden op 8 oktober 2017 in Zoetermeer krijgt Rob Agerbeek tot zijn verrassing een koninklijke onderscheiding uitgereikt door burgemeester Charlie Aptroot. Hij wordt benoemd tot Officier in de Orde van Oranje Nassau.

2018 - 2019

Rob Agerbeek speelt in 2018 tijdens een Indonesisch familiefeestje voor het eerst samen met Deense bassist Erik Albjerg en Haagse drummer Tjeerd Klapwijk. De samenwerking smaakt naar meer en de muzikanten gaan als trio verder. De pianist is een van de muzikanten die centraal staan in de documentaire Klanken Van Oorsprong van filmmakers Hetty Naaijkens en Retel Hemelrich. De documentaire gaat over de grote invloed van muzikanten met een Indonesische achtergrond op de moderne muziek in Nederland.

2020 - 2021

Vanwege de coronacrisis moeten optredens worden uitgesteld of afgelast. Vanaf juli 2021 komen de concerten weer enigszins op gang. Agerbeek treedt onder meer op met het kwintet van trompettist Bas Toscani. Met zijn trio begeleidt hij in november zangeres Melanie Bong.

Bedankt

Deze pagina is mede mogelijk gemaakt met de bijdragen van De Gelderlander, Haagsche Courant, Haarlems Dagblad, Loes Hento vd Kraats, Luister, Nieuwsblad van het Noorden, Noordhollands Dagblad, Pasarkrant, Raijmond Peter & Wouter van Gool.

Discografie

Hank Mobley - To One So Sweet Stay That Way: Hank Mobley in Holland

Toon alles


Beelden uit het archief


Speelde vroeger in Hotel te Scheveningen en Dromedaris Enkhuizen. Waar hij speelde waren wij aanwezig. Toen ik 75 jaar werd (in 2014) speelde hij bij mij thuis in Diemen.

Frank van Hogezand

Gepensioneerd