Biografie
Martijn van Iterson is jazzgitarist, componist en docent. Hij maakt eigentijdse jazz met hart voor de traditie en speelt onder meer met het Metropole Orkest, Toots Thielemans, Jim Hall, Lee Konitz, Mike Stern, Randy Brecker, Piet Noordijk, Kurt Rosenwinkel en Rita Reys. Van Iterson is vaste gitarist van het Jazz Orchestra of the Concertgebouw en treedt tientallen jaren op met zijn eigen kwartet. Tijdens North Sea Jazz 2004 ontvangt hij de Bird Award uit handen van Pat Metheny.
1970 - 1990
Martijn van Iterson wordt op 11 juli 1970 geboren in Leiden. Zijn vader speelt naast het dagelijkse werk als semiprofessionele jazzpianist in diverse bezettingen. Zoon Martijn luistert mee tijdens repetities. Hij is zeven jaar oud wanneer hij zelf gitaar gaat spelen. Vanaf zijn negende krijgt hij privé gitaarles van Lex Hakker. Op zijn twaalfde stapt hij over op de elektrische gitaar. Hij studeert tijdens de zomervakanties acht uur per dag. De gitarist van Split Kick, de hardbopband van zijn vader, laat Van Iterson wel eens een nummer meespelen aan het eind van de repetitie. Leiden heeft veel te bieden voor jazzliefhebbers, met Café The Duke als centrum van de Leidse jazzscene. Tijdens een editie van de Leidse Jazzweek maakt de gitarist een concert mee van een fusionformatie met pianist Karel Boehlee, gitarist Peter Tiehuis en toetsenist Toon Roos. Het spel van Tiehuis inspireert Van Iterson om nog meer in de jazz te duiken. In 1988 begint hij met zijn studie aan het conservatorium in Hilversum. De gitarist is in 1989 een van de drie finalisten van de Pall Mall Swing Award die primetime wordt uitgezonden op de Nederlandse televisie. Een jaar later is hij een van de vijf finalisten van AVRO-cultuurprijs De Belofte.
1991 - 1994
Martijn van Iterson vormt samen met toetsenist Chris Erbstösser, bassist René Dissel en drummer/percussionist Roy Dackus het kwartet D-Code. In januari en maart 1991 nemen de muzikanten in de Basement Studio in Spakenburg een album op met gastmuzikant Benjamin Herman. De cd bevat naast eigen composities ook Alfie's Theme van Sonny Rollins en Footprints van Wayne Shorter. Van Iterson soleert in het Metropole Orkest en is in 1991 te zien in een televisieregistratie van de compositie 500 Miles High, aangekondigd door Toots Thielemans. De gitarist studeert in 1993 cum laude af aan het Hilversums Conservatorium, waar hij onder andere vijf jaar les heeft gehad van Wim Overgaauw (1929-1995) met wie hij bevriend raakt. De gitarist leert open te staan voor allerlei andere invloeden, zoals hardrock, fusion en moderne muzikanten als Bill Frissell. Hij is lid van All The King’s Men, een jazzdanceband met onder meer toetsenist Reyn Ouwehand, trompettist Jan van Duikeren en zangeres E'velyne (Evelyne Derks). De band wint in 1994 de Heineken Crossover Award. Vanaf 1994 geeft Van Iterson jazzgitaarles aan het Conservatorium van Amsterdam.
1995 - 2002
All The King’s Men wint in 1995 NCRV’s Popslag. In 1996 maakt Van Iterson opnames met onder meer gitarist Mike Stern. Tijdens een project van bassist Stefan Lievestro werkt hij samen met drummer Gary Novak (bekend van zijn werk voor Chick Corea) en pianist Thierry Eliez. Bevriende producer Lou Guldemond nodigt Martijn van Iterson uit voor het label VIA een album met smooth jazz op te nemen, zijn eerste als bandleider. Op It’s Happening (1998) wordt hij begeleid door studiosessiemuzikanten, onder wie Karel Boehlee op Fender Rhodes, Peter Tiehuis op slaggitaar en Toon Roos op saxofoons. Vanaf 2000 geeft hij les in jazzgitaar aan het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen waar hij tot 2010 als docent aan verbonden is. Van de formatie The Pitch Pine Project verschijnt in 2002 het album Quarantine. De groep bestaat naast Van Iterson uit Udo Pannekeet (bas), Tom Beek (klarinet, saxofoon), Chris Strik (drums), Martin Verdonk (percussie) en Rob van Bavel (piano, synthesizer).
2003 - 2004
Van Iterson heeft een eigen maandelijkse vaste avond in The Duke waar hij speelt met verschillende bezettingen. Tijdens een van deze sessies ontstaat het Martijn van Iterson Quartet dat decennia lang in dezelfde bezetting zal spelen, met bassist Frans van Geest, drummer Martijn Vink en pianist Karel Boehlee. Het kwartet speelt eerst bewerkingen van standards en daarna meer eigen composities. Eind april 2004 neemt het Martijn van Iterson Quartet een album op in de Wisseloord Studios te Hilversum. Martijn van Iterson speelt op The Whole Bunch een vintage Gibson ES-125, voorheen eigendom van zijn gitaarleraar Wim Overgaauw. Een maand later zit Van Iterson weer in Wisseloord, ditmaal als onderdeel van het Piet Noordijk Quintet voor opnamen van de cd Pete's Groove. In 2004 ontvangt de gitarist tijdens het North Sea Jazz Festival uit handen van Pat Metheny de Bird Award in de categorie Artist Deserving Wider Recognition.
2005 - 2010
De composities The Whole Bunch en Song For Niels worden gepubliceerd in The European Real Book, een verzameling met werk van Europa's grootste hedendaagse jazzcomponisten. Net als het debuut verschijnt ook het tweede album Streetwise (2006) van het Martijn van Iterson Quartet op Munich Records. Het label doet ook promotie in de Verenigde Staten waar beide albums hoog terechtkomen in de jazz charts. Van Iterson begint in 2007 met lesgeven aan het Koninklijk Conservatorium Den Haag. Hij speelt in het Trio Peter Beets, met Ruud Jacobs op bas, waarmee hij in 2008 onder meer te zien is in het VPRO-televisieprogramma Vrije Geluiden. De gitarist maakt ook deel uit van The Pitch Pine Project waar in 2008 een album van uitkomt samen met de Amerikaanse trompettist Randy Brecker. Vrijwel alle composities zijn geschreven door bassist Udo Pannekeet. De cd The Shakespeare Album van het Ilja Reijngoud Quartet met Van Iterson en zangeres Fay Claassen wordt in 2009 beloond met een Edison. Het Jazz Orchestra of the Concertgebouw voert in 2009 Van Itersons compositie Smokin' In The Backyard uit in het Chinese National Center For Performing Arts te Beijing. Vanaf 2010 maakt de gitarist vast deel uit van de bezetting van het orkest.
2011 - 2019
De gitarist wint in september 2012 de Laren Jazz Award tijdens het festival Laren Jazz, waar hij met het Jazz Orchestra of the Concertgebouw Georgie Fame en Oleta Adams begeleidt. Swarms is het vierde album als bandleider en zijn allereerste in eigen beheer geproduceerde plaat. De cd is met zijn vaste kwartet opgenomen op 16 en 17 juli 2014 in de Wedgeview Studio in Woerdense Verlaat. Het album Live at the Amsterdam Concertgebouw, opgenomen op 18 juli 2014 met Trio Peter Beets en Fay Claassen, wint in 2016 de Preis der deutschen Schallplattenkritik. In 2018 wordt het Martijn van Iterson Songbook Deel 1 uitgegeven. Crossroads van het Jazz Orchestra of the Concertgebouw wint in 2019 een Edison. Het album bevat drie composities van Martijn van Iterson, gearrangeerd voor bigband door Dennis Mackrel, Vellu Halkosalmi en Henk Meutgeert. Het orkest speelt in dat jaar vijf avonden op rij drie van zijn originele composities in de Birdland Jazzclub in New York City.
2020 - 2025
Het Jazz Orchestra Of The Concertgebouw neemt met zangeres Trijntje Oosterhuis het kerstalbum Wonderful Christmastime (2020) op. Martijn van Iterson speelt mee op de cd Heart in Mind (2021) van Peter Tiehuis T5. Samen met New Trombone Collective levert hij een bijdrage aan het album Music From And Inspired By The Motion Picture Tár (2023) dat wordt uitgebracht door Deutsche Grammophon. De gitarist gaat in voorjaar 2025 op tournee met het Metropole Orkest en speelt in dat jaar ook met het Joost van Schaik 4-tet.
Bedankt
Deze pagina is mede mogelijk gemaakt met de bijdragen van .