Biografie

1943 - 1960

Edwin Rutten (Groningen, 11 januari 1943) is de zoon van filmregisseur Gerard Rutten. Via zijn vader leert hij het werk kennen van Bertolt Brecht, Kurt Weill en Igor Stravinsky. Moeder luistert onder meer naar Erroll Garner, Ben Webster. Duke Ellington en Louis Armstrong. Een van zijn eigen favorieten is zangeres Anita O'Day. Rutten speelt op tienjarige leeftijd een rol in de speelfilm Sterren Stralen Overal (Gerard Rutten, 1953) als zoon van hoofdpersonages Piet van Amstel (Johan Kaart) en diens vrouw (Peronne Hosang). Op het Vossius Gymnasium richt Rutten met klasgenoten Rogier van Otterloo (pianist en arrangeur) en René Holdert (bas) schoolband The Gold Coast Combo op. De zanger neemt zelf plaats achter het drumstel. Het jazzcombo is vernoemd naar de welgestelde Apollobuurt die ook bekendstaat als de Goudkust van Amsterdam.

1961 - 1963

Op de debuutsingle Swingin' Swayers (1961) wordt The Gold Coast Combo aangevuld met drummer Costa Tchaoussoglou. Het titelnummer is een blues geschreven door Van Otterloo. Het overige songmateriaal bestaat uit arrangementen van standards als Prelude To A Kiss (Duke Ellington), I've Got The World On A String en A Foggy Day In London Town (George Gershwin). Naar aanleiding van de single wordt Edwin Rutten door dirigent Dolf van der Linden gevraagd om twee nummers te zingen samen met het Metropole Orkest. Het eerste album Takin' A Chance On Edwin (1962) bevat composities van o.a. Ellington, Cole Porter, Dizzy Gillespie en Oscar Hammerstein II. Edwin Rutten wordt door label Delta prominent als voorman neergezet met The Gold Coast Combo als begeleidingsgroep. Gitarist Peter Eckberg en trompettist Frank Hartvelt leveren gastbijdragen. De zanger wint een AVRO-concours en maakt in 1963 deel uit van de ploeg die Nederland vertegenwoordigt tijdens het Knokke Songfestival. Nederland keert met lege handen terug, maar Rutten heeft wel de gelegenheid gekregen om inspiratie op te doen bij optredens van Patachou, Jacques Brel en Charles Aznavour. Jazz maakt in het repertoire van Rutten steeds meer plaats voor tienermuziek en chansons.

1964 - 1965

Edwin Rutten combineert zijn prille zangcarrière met een studie psychologie. Zijn eerste Nederlandstalige single Het Spijt Me (1964) is een bewerking van Twenty Four Hours From Tulsa van songschrijvers Hal David en Burt Bacharach. De Nederlandse tekst is geschreven door Kees van Kooten. De tekst op B-kant Je Staat Naast Mij (Walking Proud) is een vertaling door Tineke de Nooy. De volgende single Ik Moet Altijd Weer Opnieuw Aan Je Denken (1964), een bewerking van David & Bacharachs (There's) Always Something There To Remind Me, belandt in de top 10 en maakt van Edwin Rutten een tieneridool met het eigen fanclubblad Edwin Journaal. Impresario Frans van Klingeren nodigt Rutten uit voor het Sopot-festival in Polen waar de zanger in de prijzen valt met onder meer Farewell To Teddy, een bewerking van een oud Pools volksliedje. Het levert hem uitnodigingen op voor optredens in Zürich, Genève, Nyon, Montreux en Lausanne. Rutten als jazzzanger is te horen in de derde aflevering van het avant-gardistische AVRO-televisieprogramma Hoofdstuk (uitzending: 22 april 1965). 

1966 - 1967

De Franstalige single J'En Ai Assez De Toi/Je T'Attends (1966) is aanleiding voor een optreden in het Théâtre des Champs-Elysées in Parijs. Edwin Rutten presenteert op Hilversum 3 het AVRO-radioprogramma Rhythm and Blues. Hij wordt daarbij begeleid door het trio Rogier van Otterloo, René Holdert en Leo Leydesdorff (gitaar). De zanger wint in 1967 op het Songfestival Gmunden in Oostenrijk de eerste prijs en de Persprijs met zijn uitvoering van het liedje Les Grands Musiciens van Michel Legrand. De jazzsingle Truusje Is Weer Terug/Met Mij (1967) komt uit op het label Relax van Willem Duys en is gearrangeerd en georkestreerd door Rogier van Otterloo. De A-kant is een bewerking van jazz standard Lulu's Back in Town. De single wordt gevolgd door het album Rutten Troef met muziek van onder meer Michel Legrand, Rogier van Otterloo en Charlie Parker.

1968 - 1973

De zanger treedt op in een aantal tienerprogramma’s op televisie en gaat vanaf begin jaren zeventig ook zelf programma’s presenteren, zoals Zomaar Een Zomeravond.

1974 - 1989

Edwin Rutten is het titelpersonage in De Film van Ome Willem, een televisieprogramma voor kinderen dat tussen 1974 en 1989 door de VARA wordt uitgezonden. Met zijn geïmproviseerde stijl van presenteren drukt hij een grote stempel op de Nederlandse kindertelevisie. Tijdens de uitvoering van de liedjes zit Rutten achter het drumstel en wordt hij terzijde gestaan door de zogenaamde geitenbreiers, een combo onder leiding van pianist en componist Harry Bannink (hoofdgeitenbreier), accordeonist Harry Mooten (de grote grijze geitenbreier) en bassist Frank Noya (de papjesgeitenbreier). Bassist Wim Essed is soms invalgeitenbreier. Elke uitzending wordt afgesloten met het liedje Deze Vuist Op Deze Vuist. Naast Ome Willem maakt Edwin Rutten samen met Henk Bouwma voor de KRO het radioprogramma Edwin Platen en Zingen, iedere vrijdagavond te beluisteren op Hilversum 1. Pianist Lex Jasper en Wim Essed werken mee aan het programma. Rutten is ook op de radio te horen met het programma Hoe Later Op De Avond. Tony van Verre schrijft de liedteksten en Harry Bannink componeert de muziek. In 1985 en 1986 is hij co-presentator van de zesde en zevende editie van Kinderen Voor Kinderen. Hij is vanaf 1988 medewerker bij het kinderprogramma Het Klokhuis.

1990 - 2004

De zanger presenteert bij de NCRV het middagprogramma Goeiemiddag Nederland. Rutten begint naast zijn televisiewerk workshops en presenteert tijdens festivals. Hij geeft mediatraining bij het NOB en lessen jazz-interpretatie aan conservatoria in Groningen, Hilversum en Utrecht. In 1993 wordt Edwin Rutten door Paul Acket uitgenodigd om tijdens het North Sea Jazz Festival twee concerten te spelen onder de titel Jongetje Bebop, speciaal voor ouders met kinderen. De zanger verzorgt de optredens met bassist Edwin Corzilius en vibrafonist Frits Landesbergen en brengt met deze twee muzikanten de cd Met Mij, That's All uit. Bij Omroep MAX presenteert Rutten vanaf 2004 het radioprogramma Jazz Op Zes. 

2005 - 2015

Tussen 2005 en 2006 trekt De Ome Willem Theater Tournee door Nederland. De zanger speelt de rol van Oliver 'Daddy' Warbucks in de musical Annie en is vanaf eind 2010 Dr. Dolittle in de gelijknamige musical. De zanger neemt in 2009 tijd voor het opnemen van de jazz-cd To Keep You Warm samen met Frits Landesbergen & Friends. Op het album worden Engelstalige liedjes afgewisseld met Nederlandse vertalingen door Haye van der Heyden. In 2010 stapt Edwin Rutten over naar het programma Muziekwijzer op Radio 4 dat hij presenteert tot en met 23 december 2016. In het programma zijn klassieke concerten te horen uit Nederland en daarbuiten en gesprekken met musici die vertellen over hun vak en hun favoriete muziek. Rutten schrijft en vertelt verhalen bij klassieke muziek in concertzalen samen met een symfonieorkest. Hij maakt ook concertproductie en cd's met klassieke muziek voor een jong publiek, zoals de cd-reeks Aangenaam Klassiek For Kids. In 2014 krijgt Rutten uit handen van Pierre Audi een Gouden Plaat voor de cd Der Ring des Nibelungen (2013) met Bernard Haitink als dirigent.

2016 - 2024

Edwin Rutten gaat in 2016 de theaters in met zijn versie van de Matthäus-Passion. In juni 2016 presenteert hij in het Bimhuis de educatieve cd The Young Person's Guide To The Orchestra & The Bigband, met werk van componist Benjamin Britten en een inleiding op big bands. Ruttens stem is te horen in de film Woezel En Pip: Op Zoek Naar De Sloddervos! (2016). Hij presenteert van januari 2015 tot en met januari 2019 de jaarlijkse Eurovisie-uitzending van het Nieuwjaarsconcert door de Wiener Philharmoniker vanuit de Wiener Musikverein. Van 2016 tot en met 2019 is de presentator elke zondag op NPO Radio 6 te horen met Jazz In The Evening, het vervolg op Jazz In The Morning. In september 2023 keert hij terug op televisie in het SBS6-programma Beter Laat Dan Nooit.