Biografie

1979 - 2002

Tony Roe (Amsterdam, 1979) is als kind al geïnteresseerd in muziek. Zijn vader speelt orgel en piano en zijn moeder draait thuis Caribische muziek. Op vijfjarige leeftijd krijgt hij pianoles van buurjongen Erik Hespe, een muziekstudent die hem ook meeneemt naar Het Concertgebouw in Amsterdam. Vanaf zijn achtste krijgt Roe van dezelfde student lessen muziektheorie. Als andere buren klagen over geluidsoverlast, stopt de pianist met het gebruik van het sustainpedaal. Sindsdien past hij dit pedaal nooit meer toe in zijn spel. Een reis naar familieleden op Curaçao op zijn dertiende brengt hem in aanraking met reggae. Terug in Nederland laat hij zich inspireren door de reggae en hiphop die wordt gedraaid in het VPRO-radioprogramma Villa 65. Zijn vinylcollectie groeit onder meer door de hiphop die zijn vader meeneemt van zakenreizen in het buitenland. Tony Roe studeert twee jaar aan het Koninklijk Conservatorium Den Haag, gevolgd door privélessen bij Rian de Waal (1958-2011). Zijn liefde voor hiphop probeert hij in eerste instantie te uiten door als scratch-dj mee te spelen in bands. Een collega-toetsenist maakt hem attent op een drievingertechniek en inspireert hem om te gaan improviseren op piano.

2003 - 2007

De muzikant verhuist naar Amsterdam waar hij jazz studeert aan het Conservatorium van Amsterdam. Hij krijgt les van Karel Boehlee, Kris Goessens en Rob van Bavel en bezoekt masterclasses van onder anderen Bill Carrothers, Barry Harris, John Taylor en Larry Goldings. In New York krijgt hij les van drummer Ari Hoenig en pianist Jason Moran. Hij maakt vanaf augustus 2004 deel uit van Room Eleven, de band met zangeres Janne Schra. Ze spelen een mengeling van jazz, blues, folk, bossanova en pop. Het debuutalbum Six White Russians And A Pink Pussycat (2006) behaalt de platina status. Room Eleven geeft uitverkochte concerten in Paradiso, de Effenaar, Tivoli en De Oosterpoort en speelt in 2007 en 2009 op het Montreal International Jazz Festival.

2008 - 2009

Voor het tweede album Mmm... Gumbo? (2008) ontvangt de Room Eleven een gouden plaat. De cd is in de Verenigde Staten opgenomen met Dayna Kurtz als coproducent en gastmuzikant. De band doet in 2008 een mini-tournee van vier dagen door Japan. Een registratie van het concert in Koninklijk Theater Carré op 23 maart 2009 verschijnt in hetzelfde jaar op cd en dvd. Roe maakt in 2008 ook deel uit van het ensemble ASKO|Schönberg en speelt daarmee werk van componisten Klas Torstensson en Louis Andriessen (onder leiding van Reinbert de Leeuw) in Het Concertgebouw, Muziekgebouw aan 't IJ en De Doelen Rotterdam. Ook speelt hij in 2009 met de band Phase Five van Yuri Honing op North Sea Jazz. Roe studeert in 2009 cum laude af. In maart 2009 krijgt Room Eleven door Youp van 't Hek een Zilveren Harp uitgereikt. Ondanks het succes gaat Room Eleven in december 2009 uit elkaar. Janne Schra gaat verder met de band Schradinova waar Tony Roe ook deel van uitmaakt. In hetzelfde jaar richt de pianist het trio Tin Men and the Telephone op.

2010 - 2015

Roe volgt bij het Orpheus Instituut in Gent het interuniversitair doctoraatsprogramma docARTES voor praktijkgericht onderzoek in de muziekkunst. Daarna studeert hij enige tijd muziektechnologie in Hilversum. Thuis bouwt Roe zijn eigen studio waar hij kan experimenteren met muzikale geestverwanten. De muziek is een mix van latin, hiphop, elektronische en (hedendaagse) klassieke muziek. Met Tin Men and the Telephone brengt hij in 2010 het album Moetjenou?! uit. Het trio bestaat op die plaat verder uit bassist Lucas Dols (Room Eleven) en drummer Borislav 'Bobby' Petrov. Naast eigen werk bestaat Moetjenou?! uit bewerkingen van composities van Olivier Messiaen en Thelonious Monk. Tin Men and the Telephone combineren improvisatie met elektronische muziek en kenmerken zich door het gebruik van samples met geluiden uit het dagelijks leven, zoals voetbalcommentaren en politieke speeches. Het publiek kan het optreden beïnvloeden door middel van de app Tinmendo. Het tweede album Very Last Christmas (2011) opent met de compositie Linkse Hobby's waarin de stem van Geert Wilders door de mangel wordt gehaald. Het derde album APPjenou?! wordt exclusief als app uitgebracht en in september 2013 gepresenteerd in het Bimhuis. Lucas Dols maakt plaats voor de uit Engeland afkomstige bassist Pat Cleaver.

2016

Begin juni 2016 ontmoeten Tin Men and the Telephone en het Metropole Orkest elkaar in de Hallen in Amsterdam voor twee concerten onder de titel Metromorphose. In dezelfde maand geeft Room Eleven een uitverkochte jubileumshow in Utrecht, eind november gevolgd door een kleine clubtour.

2017 - 2023

De titel van het vierde album van Tin Men and the Telephone is FURIE (2017), een afkorting voor Federal Union For Restorating Intergalactic Equilibrium. Op de cd zijn bijdragen te horen van onder meer bassist Nelson Ogliastri en saxofonist Ben van Gelder. Aan FURIE is een interactieve website gekoppeld waar je demagogen kunt ontvoeren en van de Aarde kunt verwijderen. In april 2018 zijn Tin Men and the Telephone op de televisie te zien in het programma Vrije Geluiden van de VPRO. Modular Piano is een soloproject van Tony Roe waarbij synthesizers en interactieve beeldprojecties van audiovisueel kunstenaar Marcel Wierckx door de vleugel worden aangestuurd. Janne & De Vogels is de Nederlandstalige jazzpopband rond zangeres Janne Schra. Van de band verschijnt in 2021 het album In De Regen. Chatlein & Roe is een project met Vernon Chatlein waarbij elektronische muziek een dialoog aangaat met muziektradities uit het Caribisch gebied. Tony Roe maakt ook deel uit van Nai Barghouti & Friends, de band waarin zangeres Barghouti traditionele Arabische muziek verweeft met jazz en klassieke westerse muziek. Tin Men and the Telephone presenteren de GREATEST show. GREATEST staat voor Global Relocation of Evolved Apes Towards Exoplanet Suitable for Terraformation en is een immersieve multimedia performance waarin geïmproviseerde muziek, visuals en publieksparticipatie via een app worden gecombineerd rond het thema klimaatverandering. GREATEST is ook de titel van het vijfde, op vinyl uitgebrachte album.

2024 - 2025

Tony Roe krijgt in 2024 de Boy Edgar Prijs. De juryleden noemen hem een innovator binnen de jazz- en geïmproviseerde muziek. Ze roemen de muzikant om zijn veelzijdigheid en instrumentbeheersing en vinden hem onderscheidend vanwege zijn vrije visie op de piano en zijn unieke, genre-overstijgende mix van jazz en technologie. Tin Men & the Telephone touren met de nieuwe show It's About Time met in de bezetting bassist Pat Cleaver en drummer Jamie Peet.