Biografie

1946 - 1965

Wim Essed wordt in 1946 geboren in Paramaribo. Hij begint op jeugdige leeftijd zijn basstudie en toont zich al snel een begenadigd muzikant. Rond deze periode speelt de muzikant in het Continentaal Jeugdorkest onder leiding van Leopold Stokowski. Esseds nicht Henny Vonk doet in 1964 voor de grap mee in het combo van Wim Essed en pianist Rob van den Broeck samen met drummer Leo de Ruiter. Een jaar later worden de zangeres en het combo (met Eric Ineke op drums) tweede tijdens een concours in Utrecht. In augustus 1965 behalen ze de derde plaats tijdens het Loosdrecht Jazzconcours.

1966 - 1969

Essed slaagt voor gymnasium-β. Na zijn studie compositieleer is hij vanaf 1967 actief als professioneel muzikant. Hij speelt in diverse formaties, zoals Trio en Combo Nedley Elstak, trio's van Loek Dikker en Dick van der Cappelen, Kwintet Joop Cave (Loosdrecht 1968) en als begeleider van de Amerikaanse saxofonist Marion Brown (Amsterdam, 1967), pianist Mal Waldron en trombonist Slide Hampton (Wageningen, 1969). Als Sonny Rollins in 1967 in Nederland speelt, valt Wim Essed in op bas omdat Ruud Jacobs moet afzeggen vanwege verplichtingen elders. Henny Vonk neemt met Trio Rob van den Broeck in maart 1969 in de studio van Phonogram haar eerste album Vonk's First op.

1970 - 1974

De Loek Dikker Groep treedt wekelijks op in meditatiecentrum De Kosmos (voorheen Fantasio) te Amsterdam. Het album Love Cry and Super Nimbus verschijnt op het label van Stichting Jazz Werkgroep onder auspiciën van Hammond-organist Herbert Noord. De groep bestaat naast Dikker en Essed uit Erik-Jan Kromhout, Aimée Versloot, Ralph de Jongh en Pierre Courbois. De bassist begeleidt optredens van onder anderen saxofonist Gijs Hendriks (winnaar Wessel Ilcken Prijs 1971), folkzangeres Lenny Kuhr (in 1971), gitarist Jimmy Gourley (1972), zanger Peter Grimston (1972), het Rein de Graaff/Dick Vennik Kwartet en het trio van Rob Agerbeek (1973). Op het Davenport Jazz Festival 1973 in Doetinchem bast hij in het Leo Wright/Carmel Jones Quintet. Hij speelt in 1973 en 1974 met drummer Eric Ineke in het Trio Rob Franken, die dan pioniert op de Fender Rhodes piano en een ARP-synthesizer. Op het Internationaal Jazz Festival te Laren treedt het trio op met altist Etienne Verschueren en gitarist René Thomas. Andere muzikanten die hij in deze periode begeleidt zijn Leo Wright, Slide Hampton, Dizzy Reece en Toots Thielemans. In deze periode doet Essed mee aan een meerdere opnamesessies voor het achtergrondmuziekproject Fumu (functionele muziek) van Philips, gecoördineerd door Rob Franken. Ze begeleiden tijdens deze sessies onder meer Toots Thielemans.

1975

De bassist maakt regelmatig radio-opnamen in Nick Vollebregt Jazz Café, zoals in januari 1975 met Amerikaanse trompettisten Thad Jones en Red Rodney. Hij deelt het podium met onder meer saxofonist J. R. Monterose, Hans Dulfer en Rosa King, het kwartet van gitarist Eef Albers, het Ferdinand Povel/Frans Elsen Kwartet (inclusief Eric Ineke), The Chris Hinze Combination en jazzgitarist Barney Kessel. Samen met onder meer fluitist Ronald Snijders vormt hij de groep Black Straight Falanx Music.

1976 - 1978

Wim Essed werkt samen met pianist Lex Jasper in 1976 mee aan het KRO-radioprogramma Edwin Platen en Zingen van Edwin Rutten en Henk Bouwma. Hij is te zien met o.a. New Cees Smal Quartet, Carl Schulze Kwartet, Black Velvet Five en Sundown Act. Wim Essed beperkt zich niet tot jazz. Hij staat op het podium tijdens het cabaretprogramma Hoezo Jeugdsentiment? van Neerlands Hoop (1976) en doet als sessiemuzikant mee op platen van popartiesten Jos Brink, Drs. P, Boudewijn de Groot, Tol Hansse, Loeki Knol, Robert Long, Rob de Nijs, Paul Santos (Henny Vrienten van de band Doe Maar), Peter Schaap, Ria Valk, Herman van Veen, Sjef van Oekel en vele anderen. In 1978 maakt de bassist deel uit van het muziekprogramma Kaleidoskoop van pianist Laurens van Rooyen.

Het album Tranquility (1977) van Dutch Treat bevat negen kalme instrumentale composities, opgenomen in de Procom Studio in de Duitse stad Kirchhellen. Volgens toetsenist Jan Huydts was de opzet om niet-agressieve muziek te maken op agressieve instrumenten zoals synthesizers en elektrische gitaren. De band bestaat naast Essed en Huydts uit studiomuzikanten Hans Hollestelle (gitaar), Louis de Lussanet (drums) en Steve Boston (percussie). Het album wordt door Polydor eenmalig uitgegeven in een bescheiden oplage en krijgt uiteindelijk een cultstatus. Eind januari 1978 verblijft Wim Essed in de Brusselse Morgan Studio Brussels samen met drummer Bruno Castellucci, Belgische pianist Michel Herr en saxofonist Wolfgang Engstfeld. Op het album Perspective (ondertitel: Musique Contemporaine Pop Jazz) komt het virtuoze spel van Essed volop tot zijn recht.

1979 - 1983

Wim Essed zit met gitarist Hans van Leeuwen en drummer Max Bolleman in het kwartet van Rob Agerbeek. De muzikant verbindt als arrangeur zijn naam aan de door Tonny Eyk gecomponeerde kinderpopklassieker Ik Heb Zo Waanzinnig Gedroomd (1980), de eerste single van langlopend project Kinderen voor Kinderen. Vanaf 1981 is hij vaste muzikant in het Waterland Kwintet en de Waterland Big Band met pianist Loek Dikker. Het Kwintet begeleidt tijdens Festival Nieuwe Muziek 1983 in Middelburg de Amerikaanse dichteres Kathy Acker. Essed speelt met Dikker in meerdere bezettingen, zoals Het Loek Dikkers Waterland Sextet, met naar eigen zeggen een mengeling van swingende jazz en geïmproviseerde muziek, smeuïge tango's, Weense en Slavische muziek en zigeunermelodieën. Het sextet wordt gecompleteerd door saxofonisten Leo van Oostrom, Fred Leeflang en Gerd Dudek en drummer Joop van Erven.

1984 - 1990

Essed speelt met het Edu Ninck Blok Quintet late bop met standards en eigen composities. Hij tourt met het Harry Verbeke/Carlo de Wijs Quartet, Malando Septet (met o.a. drummer Evert Overweg en pianist Dick Schallies) en doet mee op het album For Flora (1985) van het Machiel S Sextet van trompettist Machiel Scholder. De bassist is ook betrokken bij theaterproducties, zoals De Sprong (1984) van Joop van den Ende Toneelprodukties bv, met Mary Dresselhuys, Ramses Shaffy en muziek van Ruud Bos, en de jeugdmusical Broodje Boek (1989) van Stichting Jeugdkomedie Amsterdam met muziek van Joop Stokkermans. In maart 1989 is hij in de studio voor opnames met het Els Tiel Trio.

1991 - 2024

De bassist speelt in de Ben Gerritsen Band met Loek van Oostrom (saxofoon), Loek Dikker (piano), John Engels (drums) en Ben Gerritsen (vibrafoon, marimba). Time-Span, een fusion- en jazzrockband met toetsenist Erik Gieben, gitarist Hans Voogt en drummer Mark Eshuis, presenteert in juni 1992 in Delft het album Instead Of Words. Wim Essed is hoofdvakdocent contrabas en ensemble-leider aan de Jazzafdeling van de conservatoria in Amsterdam, Rotterdam en Zwolle. In 2006 begint zangeres Astrid Seriese met Essed en beeldend kunstenares Mieke de Haan met performances onder de titel Charcoal Songs. Vanaf 2018 is Wim Essed betrokken bij meerdere heruitgaven op vinyl met studio-opnamen van Rob Franken uit de jaren zeventig. Hij is ook associate producer van de cd-box Toots Thielemans Meets Rob Franken (Studio Sessions 1973-1983). Het album Tranquility van Dutch Treat uit 1977 wordt in 2024 met extra nummers heruitgebracht door 678 Records op cd en vinyl met een extra 7" single.