Biografie
De Amerikaanse cellist en componist Tristan Honsinger (Burlington, 23 oktober 1949 - Triëst, 5 augustus 2023) vestigt zich halverwege de jaren zeventig in Amsterdam en maakt al snel na zijn komst deel uit van de hoofdstedelijke improvisatiescene rondom de Instant Composers Pool. De muzikant gebruikt zijn klassieke achtergrond voor wilde vrije improvisaties waarin hij invloeden verwerkt uit onder meer Europese volksmuziek en Bertolt Brecht. Bij zijn experimentele en theatrale benadering spaart hij zijn instrument niet. Erik van de Berg schrijft in De Volkskrant: 'Zijn composities zijn als een kindertekening, of meer nog als een verhaal uit 'Winnie the Pooh': onbeholpen en ontroerend simpel, maar vol van betekenis voor wie er meer in wil zien.'
1949 - 1969
Tristan Honsinger wordt op 23 oktober 1949 geboren in Burlington, in de Amerikaanse staat Vermont. Hij begint vanaf zijn negende cello te spelen en krijgt zijn eerste les in Springfield, Massachusetts. De cellist studeert enige tijd aan het New England Conservatory Of Music in Boston, het oudste onafhankelijke conservatorium van de Verenigde Staten. Hij voelt zich daar echter niet thuis en eind jaren zestig vervolgt hij zijn studie aan het Peabody Conservatory in Baltimore. Honsinger raakt uitgekeken op de wereld van de klassieke muziek en vertrekt in 1969 naar Montreal waar hij zich toelegt op geïmproviseerde muziek.
1970 - 1974
Dankzij de Nederlandse percussionist Peter van Ginkel hoort Tristan Honsinger de elpee The Topography Of The Lungs, een invloedrijk album binnen de free jazz dat saxofonist Evan Parker in juli 1970 heeft opgenomen met gitarist Derek Bailey en slagwerker Han Bennink. De muziek inspireert Honsinger om in 1974 naar Nederland te reizen. Op de eerste dag dat hij met enkele andere muzikanten in Amsterdam op straat musiceert, wordt hij gearresteerd en neemt de politie zijn instrument in beslag.
1975 - 1979
Honsinger verhuist naar Parijs, reist een tijdje door Frankrijk en keert toch weer terug naar Amsterdam. De cellist begint te spelen met Maarten Altena, Han Bennink, Misha Mengelberg en voegt zich bij hun Instant Composers Pool. Hij is betrokken bij Company Weeks, de collectieve improvisatiesessies van gitarist Derek Bailey. Registraties van die sessies worden in 1977 en 1978 door Incus Records verspreid over zeven albums uitgebracht. Hij brengt een duo-album uit met Bailey en speelt met de gitarist mee op het album Improvisations van het internationale improvisatiecollectief Globe Unity met onder meer Peter Brötzmann en Evan Parker. Hij is ook te horen op de single We Are All Prostitutes (1979) van de activistische Britse avant-garde rockgroep The Pop Group.
1980 - 1989
Eind jaren zeventig en begin jaren tachtig trekt de cellist in Italië op met de Amerikaanse choreograaf en danseres Katie Duck en haar Great Salt Lake Mime Troupe. Hij speelt met Italiaanse muzikanten, zoals Giancarlo Schiaffini en Gianluigi Trovesi uit Gruppo di Improvvisazione Nuova Consonanza. Honsinger begint zijn eigen groep This, That and the Other. Een van de vroege versies van deze groep, met Tiziana Simona, Sean Bergin, Toshinori Kondo, Jean-Jacques Avenel en Michael Vatcher, neemt in 1985 in Frascati Amsterdam het album Picnic op. Hij maakt platen met onder anderen Steve Beresford, David Toop, de Japanse zangeres Maki Asakawa en de extreme jazzgroep Borbetomagus. Vanaf 1988 speelt hij jarenlang regelmatig in verschillende bezettingen met pianist Cecil Taylor, om te beginnen een serie concerten in Berlijn in een trio met Evan Parker als onderdeel van het Cecil Taylor European Orchestra.
1990 - 1999
Naast bijdragen aan platen van en optredens met onder meer het Ig Henneman Tentet, punkband The Ex, de Senegalese muzikant Mola Sylla en het Orkest Amsterdam Drama van altviolist Maurice Horsthuis brengt Tristan Honsinger ook albums uit onder zijn eigen naam, zoals Map Of Moods (1996) met het Tristan Honsinger Quintet, dat verder bestaat uit bassist Ernst Glerum, drummer Louis Moholo en de violisten Aleks Kolkowski en Stephano Lunardi. De soloplaat A Camel's Kiss (2000) neemt hij in december 1999 op aan de Plantage Doklaan in Amsterdam. Op de plaat koppelt hij jazztechnieken aan tekstloze vocalen, volksmuziek, verwijzingen naar Bach en citaten uit het oeuvre van Kurt Weill. Tijdens de jaarlijkse Total Music Meeting Berlijn in november 1999 treedt de cellist op met het Cecil Taylor Ensemble inclusief gitarist Franky Douglas en drummer Andrew Cyrille.
2000 - 2013
Tristan Honsinger maakt deelt uit van het Tobias Delius 4 Tet, diverse grote en kleine groepen rondom Sean Bergin, de strijkensembles van Ig Henneman en het ICP Orchestra. Hij tourt ook met Het Improviserend Strijkorkest en neemt platen op met onder anderen saxofonist en klarinettist Michael Moore (Air Street, 2002), pianist Yoriyuki Harada (Off Note, 2007), Massimo Simonini (Call Me Us, 2009), de Duitse gitarist Olaf Rupp (Stretto, 2011) en de blazers Tobias Delius en Enrico Sartori (Baboon, 2013).
2014 - 2016
De cellist vormt samen met de Japanse muzikanten Takashi Seo (bas), Shuichi Chino (piano) en Yuriko Mukoujima (viool, zang) het kwartet Just Off. Het langste stuk op hun album The House Of Wasps (2015) is de gelijknamige zesdelige suite waarin de muzikanten improviseren op de composities van Honsinger. Honsinger en Mukoujima nemen ook de vocalen voor hun rekening. Het kwartet treedt onder meer op tijdens de ZomerJazzFietsTour 2015 in Groningen. Een jaar later speelt Tristan Honsinger ook tijdens de 30ste editie van de ZomerJazzFietsTour, maar dan met het ICP Orchestra.
In oktober en november 2016 gaat de cellist met het trio In The Sea op Europese tournee. Hij vormt het trio met violist Josh Zubot en bassist Nicolas Caloia uit Montreal, de stad waar Honsinger eind jaren zestig voor het eerste geïmproviseerde muziek begon te spelen. Hook, Line And Sinker is een kwartet met bassist Antonio Borghini, klarinettist en tenorsaxofonist Tobias Delius en trompettist Axel Dörner. Een videoregistratie van hun optreden op 3 mei 2016 tijdens het ABC Doekfestival in Amsterdam wordt een jaar later uitgebracht op dvd.
2017 - 2019
Vanaf maart 2017 doet het ICP Orchestra een korte tournee in Nederland en Groot-Brittannië. ICP speelt op 21 juli tijdens het Oostenrijkse festival Konfrontationen en reist in september 2017 naar Colombia voor concerten in Bogota, Medellin en Baranquilla. In november 2018 doen ICP en het ensemble Nieuw Amsterdams Peil enkele gezamenlijke concerten. Opnamen van de concerten in het Bimhuis verschijnen op de cd De Hondenmepper. ICP reist in december naar Glasgow, Londen en Utrecht en brengt in het Bimhuis een ode aan Sean Bergin. Het kwartet Hook, Line And Sinker gaat op 22 mei en 30 juni 2018 een Berlijnse studio in voor het album Fishy Business (2019).
2020 - 2021
Tristan Honsinger speelt in februari 2020 met een uitgebreid ensemble in Kühlspot, Berlijn en maakt daar opnamen die onder de naam Tristan Honsinger's Hopscotch verschijnen op het album Cloud Reading Society (2021). De cd bevat een mix van muziek, theater en poëzie. Voor het trio In The Sea staat eind februari en maart 2020 een tournee door het zuiden van de VS in de planning. Vanwege de coronacrisis moeten vanaf april concerten worden uitgesteld of afgelast. Na de zomer van 2021 komen de concerten weer enigszins op gang. ICP speelt onder meer in Haarlem, Baarle-Nassau en het Italiaanse Favignana (september) en Amsterdam, Utrecht en Den Haag (oktober). Tijdens het optreden in Den Haag wordt het boek MISHAKOSMOS: The Music Of Misha Mengelberg gepresenteerd.
Bedankt
Deze pagina is mede mogelijk gemaakt met de bijdragen van Het Parool, Melody Maker, NRC Handelsblad, Trouw & de Volkskrant.