Yuri Honing▶
Ik ben veel te ijdel om slecht te spelen
Deel deze video op de huidige startpositie op social media.

Facebook Twitter Google+

Biografie

Yuri Honing (Hilversum, 6 juli 1965) is een van de markantste saxofonisten van zijn generatie. Hij wil muziek niet in hokjes opdelen. Daarom speelt hij tijdens zijn carrière niet alleen met generatiegenoten (in groepen zoals zijn Trio en Acoustic Quartet), maar ook met oudere Nederlandse (Misha Mengelberg en Ernst Reijseger) en buitenlandse musici (Paul Bley, Gary Peacock, Paul Motian, Pat Metheny). Honing gaat verder samenwerkingsverbanden aan met muzikanten uit de Arabische muziek, de popmuziek, de klassieke muziek en de moderne dance.

1990

Yuri Honing begint zijn eigen Trio, met bassist Tony Overwater en slagwerker Joost Lijbaart. Het ontbreken van een akkoordinstrument in de groep geeft het drietal een grote harmonische vrijheid. Dat houdt de muziek fris en bevordert dat de groep twintig jaar later nog steeds bestaat. Als onderdeel van het project Art In Jazz, dat jonge veelbelovende muzikanten de gelegenheid biedt hun plaatdebuut te maken, neemt het Trio de CD A Matter Of Conviction op. De plaat wordt in 1992 uitgebracht in de 5-CD-box Art In Jazz. In deze box is de saxofonist ook te horen in het sextet van pianist Michiel Borstlap, waarin hij met altsaxofonist Benjamin Herman en trompettist Eric Vloeimans de frontlinie vormt.

1996

Met Star Tracks maakt het Yuri Honing Trio een opmerkelijke CD, doordat de groep het repertoire gedeeltelijk ontleent aan de eigentijdse popmuziek. Zo staan er stukken van Abba en The Police op. Honing vindt het normaal om de popmuziek van zijn tijd te gebruiken; jazzmuzikanten van vroegere generaties deden dat immers ook. In 1999 volgt de CD Sequel, met onder meer werk van Björk en Blondie.

1997

Uit zijn jeugd heeft Honing een voorliefde overgehouden voor de jazzrock uit de vroege jaren zeventig. Die deelt hij met pianist Michiel Borstlap. Om deze muziek naar de jaren negentig te tillen, vormen ze de groep Whitehouse. De gelijknamige CD verschijnt op het label VIA Jazz.

1998

Op de CD Playing vinden we Honing aan de zijde van pianist Misha Mengelberg in een twaalftal vrije improvisaties. Twee jaar later krijgt dit project op het North Sea Jazz Festival een vervolg met cellist Ernst Reijseger als derde improvisator. De opnamen verschijnen later op de CD Lively.

2000

Als de Amerikaanse pianist Paul Bley de Nederlandse saxofonist hoort spelen, vraagt hij hem voor een geïmproviseerde studiosessie. Als partners nodigt Bley twee muzikanten uit met wie hij jarenlang een trio vormde: bassist Gary Peacock en drummer Paul Motian. Het resultaat is te horen op de CD Seven, die in de gezaghebbende Penguin Guide to Jazz Recordings de hoge waardering van vier sterren krijgt. De plaat levert het viertal ook nog eens een Edison op.

2001

Een tournee door het Midden-Oosten van het Yuri Honing Trio levert contacten op met Arabische muzikanten, zoals de Iraakse djose-speler Basem Havar, zijn landgenoot Latif al Obaidi (die ud en percussie speelt), en de Libanese zangeres Rima Khcheich. Onder de naam Orient Express wordt een Nederlandse tournee ondernomen, die resulteert in de gelijknamige CD. De leden van het trio, aangevuld met gitarist Maarten van der Grinten, gaan later (vanaf 2006) deel uitmaken van de vaste groep van zangeres Khcheich. In 2008 verschijnt de eerste CD van haar groep: Falak.

2002

Met onder anderen leden van het Concertgebouworkest neemt Honing de CD Memory Lane op. Het is zijn eerste project met muzikanten uit de klassieke wereld.

2003

Als drummer Joost Lijbaart een eigen groep opricht, vraagt hij Honing om samen met Benjamin Herman de melodiesectie te vormen. Met de Noorse bassist Mats Eilertsen maakt de Group of Friends indruk op het North Sea Jazz Festival, waar het kwartet een DVD laat opnemen die in 2005 verschijnt.

2005

Naast zijn activiteiten met akoestische muziek begint Honing een nieuwe elektrische groep, Wired Paradise. Naast Tony Overwater (op basgitaar) en Joost Lijbaart is hierin de Duitse gitarist Frank Möbus te horen, bekend van het trio Das Rote Bereich. In 2006 besluit Yuri Honing om een tweede gitarist aan de groep toe te voegen: rockgitarist Paul Jan Bakker (onder meer bekend van Kane en zangeres Anouk). In 2008 neemt basgitarist Mark Haanstra de plek van Overwater in, en wordt Stef van Es de opvolger van Bakker (hoewel de laatste soms nog invalt).

2006

De saxofonist gaat een verbintenis aan met het Metropole Orkest. Onder leiding van dirigent Vince Mendoza neemt hij met dit orkest de CD Symphonic op.

2007

Net zoals hij in de eigentijdse popmuziek een verlengstuk ziet van het Great American Songbook, ziet Honing een parallel tussen die liedvorm en de klassieke liederen van Franz Schubert. Met de klassieke pianiste Nora Mulder besluit hij daarom een volledig instrumentale versie van Schuberts liederencyclus Winterreise op te nemen. De titel wordt ook de naam van een bijzondere concertavond met gasten, die de saxofonist jaarlijks aan het eind van december in het Amsterdamse Paradiso organiseert.

2009

Voor het eerst formeert Honing een akoestische groep met een akkoordinstrument. In zijn Acoustic Quartet is Wolfert Brederode de pianist, Ruben Samama de bassist, en opnieuw Joost Lijbaart de drummer. Ook nodigt Honing dance-producer Floris Klinkert (die zijn voornaam als artiestennaam gebruikt) uit voor een samenwerking, die resulteert in de CD Phase Five. Floris maakt hierop gebruik van samples uit het platenoeuvre van de saxofonist om nieuwe composities te maken. Het resulteert in songs die worden gezongen door onder anderen Leine, Sarah Bettens en Lilian Vieira (bekend van Zuco 103); daarnaast is Honing solistisch te horen.

2011

Honing voert met blokfluitist Erik Bosgraaf een nieuwe bewerking van de Brandenburgse Concerten van Bach uit. Ook werkt het dat jaar samen met pianist Craig Taborn.

2012

In januari wordt bekend gemaakt dat Yuri Honing de VPRO/Boy Edgar Prijs 2012 krijgt (de uitreiking zal plaatsvinden op 16 mei in het Bimhuis). De nieuwe CD van het Yuri Honing Acoustic Quartet, True, verschijnt op 14 februari. Op 29 december geeft Honing zijn jaarlijkse concert in ParadisoAmsterdam. Ditmaal nodigt hij Torre Florim (De Staat) en Roos Rebergen (Roosbeef) uit voor een samenwerking.

2013

Honing treedt in het derde weekend van januari tweemaal met zijn Acoustic Quartet op in de King Solomon Hall in de Israëlische stad Eilat tijdens het Red Sea Jazz Festival. Hotel Terminus is een album met blokfluitspeler Erik Bosgraaf. De muziek op de cd is geïnspireerd door de Brandenburgse Concerten van Johann Sebastian Bach. In oktober gaat de saxofonist met zijn Acoustic Quartet voor optredens naar Japan. Hij speelt daar onder meer in een uitverkochte Musashino Concert Hall in Tokio.

2014 - 2016

Het ingetogen Desire (2015) is na True (2012) het tweede album van het Yuri Honing Acoustic Quartet. De opnamen vinden plaats in december 2014 met pianist Wolfert Brederode, drummer Joost Lijbaart en bassist Gulli Gudmundsson in plaats van Ruben Samama. Naast eigen werk speelt het kwartet bewerkingen van de rockband Blonde Redhead en componist Monteverdi. De saxofonist noemt Desire zelf ‘een mini-opera in acht delen’. Joost Zwagerman schrijft speciaal voor het album een libretto in de vorm van een gedicht. De plaat verschijnt ook op rood vinyl. Desire wint in 2016 de Edison voor Beste Instrumentale Jazz Album.

Honing treedt op in Zuid-Afrika, Brazilië, Rusland en delen van Azië. De saxofonist gaat in december 2015 door het land met zijn jaarlijkse Yuri Honings Ultieme Winterreise. Honing speelt ingetogen met zijn kwartet en daarna in een luidere gelegenheidsbezetting met organist Sven Figee, gitarist Tim Eijmaal, drummer Joos Kroon en rapper Guus van der Steen. De concertserie eindigt in Paradiso, Amsterdam. De landelijke tournee met zijn kwartet gaat verder in het voorjaar van 2016. In de zomer vertrekt de muzikant weer naar het buitenland, onder meer voor optredens in club Blue Note in Beijing.

2017 - 2019

De single After All (2017) is een cover van David Bowie. Deze digitale uitgave wordt binnen twee jaar ruim zeven miljoen keer beluisterd op Spotify. Na Desire wordt ook Goldbrun (2017) van Yuri Honing Acoustic Quartet beloond met een Edison. De muziek komt voort uit de bezorgdheid over de toekomst van Europa en is geïnspireerd door de grote componisten die dit werelddeel heeft voortbracht. Het album is opgezet als een klassieke suite in zeven delen. Yuri Honing presenteert Goldbrun als Gesamtkunstwerk tijdens een tentoonstelling samen met kunstenares Mariecke van der Linden in Museum de Fundatie. Yuri Honing Acoustic Quartet neemt in juli 2018 en mei 2019 in Hilversum het derde deel op van de trilogie waar ook Desire en Goldbrun deel van uitmaken.

2020 - 2021

Het album Bluebeard (maart 2020) is geïnspireerd op het driehonderd jaar oude Franse sprookje Barbe Blue. Op de plaat koppelt Yuri Honing nieuw werk aan poëzie. De gelijknamige tournee moet worden uitgesteld vanwege de wereldwijde uitbraak van COVID-19. Yuri Honing en pianist Wolfert Brederode gaan op 20 juli 2020 de Wisseloord Studio’s te Hilversum in voor opnamen van het duoalbum Avalon Songs. Op de plaat staan eigen composities plus bewerkingen van Charlie Hadens Ellen David, het volkslied Black Is The Colour en The Flowers Die Of Love van Billy Strayhorn. De illustraties in het begeleidende boekje zijn wederom van kunstenares Mariecke van der Linden. Rondom de release is een tentoonstelling in Kasteel het Nijenhuis in Overijssel met ook werk van beeldend kunstenaar Ronald A. Westerhuis. De Avalon Songs Tour brengt Honing en Brederode op 19 oktober 2021 onder meer in Istanboel.

Bedankt

Deze pagina is mede mogelijk gemaakt met de bijdragen van Adrie Mouthaan, Algemeen Dagblad, Frans Schellekens, NRC Handelsblad, Servaas Bollen, Trouw & de Volkskrant.

Live

za 23 mrt 2024 - YURI HONING ACOUSTIC QUARTET: HEAVEN ON MY MIND

Toon alles


Discografie

Yuri Honing Acoustic Quartet - True

Toon alles


Beelden uit het archief